Struktura

Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, jako dar Ducha Świętego, jest komunią  wiernych , którzy zjednoczeni z Bogiem i pomiędzy sobą, żyjąc według charyzmatu św. Wincentego Pallottiego, pobudzają współodpowiedzialność wszystkich ochrzczonych za ożywianie wiary, za rozpalanie miłości w Kościele i świecie i za doprowadzenie wszystkich do jedności w Chrystusie (SG1.1). Wszyscy  ludzie mogą się włączać w charyzmat Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego w dwojaki sposób:

1. Jako członkowie Zjednoczenia

• Poprzez konsekrację zakonną w Zgromadzeniu Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego (Siostry Pallotynki) –www.pallotynki.pl 
• Poprzez konsekrację zakonną w Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego (Księża i Bracia Pallotyni) www.pallotyni.pl 
• Poprzez złożenie Aktu Zaangażowania Apostolskiego w Zjednoczeniu (osoby świeckie)

1. jako współpracownicy Zjednoczenia. 

Aby zostać świeckim członkiem Zjednoczenia wymagane jest:

a) prowadzenie życia zgodnego z zasadami wiary katolickiej, żyjąc własnym chrztem, jako powołaniem duchowym i apostolskim;

b) rozkrzewianie wiary i miłości oraz ducha komunii i współpracy w służbie Kościołowi lokalnemu, stosownie do własnej sytuacji życiowej;

c) znajomość osoby i dzieła św. Wincentego Pallottiego oraz kierowanie się jego duchowością;

d) kształtowanie siebie w duchu, który ożywia Zjednoczenie;

e)  uczestniczenie w życiu i apostolstwie Zjednoczenia, stosownie do własnego stanu i osobistych możliwości;

f)  ukończenie osiemnastego roku życia;

g)  formalne przyjęcie, przez które otrzymuje się zadanie realizowania charyzmatu Zjednoczenia, który Kościół uczynił własnym” (Statut Generalny ZAK, nr 26).

Szanując normy Kościoła katolickiego, mogą uczestniczyć w duchu, w życiu i w inicjatywach Zjednoczenia, jako współpracownicy:

a) chrześcijanie;

b) wyznawcy innych religii;

c) inni ludzie dobrej woli” (Statut Generalny ZAK, nr 30).

Współpracownikami Zjednoczenia mogą być katolicy, którzy – nie podejmując w nim pełnienia szczególnych obowiązków – pragną w jakiś sposób uczestniczyć w duchu i działalności Zjednoczenia (zob. Statut Generalny ZAK, nr 53).

Współpracownikami Zjednoczenia mogą być chrześcijanie niekatolicy, którzy – zafascynowani Zjednoczeniem – podzielają jego ducha i zabiegają o realizację jego celów w takiej mierze, w jakiej pozwalają im na to różnice w wierze (zob. Statut Generalny ZAK, nr 54).

Współpracownikami Zjednoczenia mogą być wyznawcy religii niechrześcijańskich, którym bliska jest jego duchowa tożsamość lub jakaś szczególna cecha, albo też są nim zafascynowani, żyjąc w jakiś sposób jego duchem (zob. Statut Generalny ZAK, nr 55).

Współpracownikami Zjednoczenia mogą być również ludzie dobrej woli, którzy, chociaż są niewierzący, cenią Zjednoczenie z racji jego duchowości lub jakiejś specyficznej cechy, i którzy – na ile to możliwe – chcą współuczestniczyć w jego zadaniach (zob. Statut Generalny ZAK, nr 56).

Uprzywilejowane miejsce w strukturze Zjednoczenia zajmują Rady Koordynacyjne. Są one wzorcem „współpracy od samego początku”. Ich motto to: modlić się, wiedzieć, osądzać i działać razem. Odznaczają się nie siłą władzy ani posiadaniem jurysdykcji kościelnej, ale mają być one centrami inspirującymi Zjednoczenie, motywującymi, zachęcającymi i podającymi informacje.

Wzorem dla nich ma być Wieczernik Jerozolimski – razem z Apostołami i Matką Bożą oraz Święta Rodzina z Nazaretu.

Rozróżniamy:

a)  Lokalne Rady Koordynacyjne;

b)  Krajowe Rady Koordynacyjne;

c) Generalną Radę Koordynacyjną.

Lokalne Rady Koordynacyjne są centrami ożywiającymi spotkania, modlitwę, formację i współpracę w celu umacniania wspólnej duchowości i rozwijania różnych inicjatyw apostolskich. Mają przede wszystkim za zadanie jednoczyć wszystkie formy życia pallotyńskiego istniejące na określonym terenie lub w konkretnym środowisku, w celu urzeczywistniania misji Zjednoczenia (zob. Statut Generalny ZAK, nr 60-61).

Krajowe Rady Koordynacyjne mają te same funkcje i zadania co Lokalne Rady Koordynacyjne, ale zakres ich kompetencji obejmuje terytorium poszczególnych Konferencji Episkopatu. Są utworzone z przedstawicieli wspólnot Zjednoczenia oraz z przedstawicieli Lokalnych Rad Koordynacyjnych (zob. Statut Generalny ZAK, nr 65-66 i 71).

Generalna Rada Koordynacyjna z siedzibą w Rzymie jest organem koordynującym całe Zjednoczenie. Składa się z trzynastu członków, reprezentujących różnorodność Zjednoczenia na całym świecie (zob. Statut Generalny ZAK, nr 77 i 80).