IV Kongres Generalny ZAK
Rzym, 26 – 31 lipca 2024 r.
„Z Chrystusem, naszą nadzieją, wyruszmy razem z odnowioną radością i ufnością”.
„Wy jesteście tego świadkami” (Łk 24:48).
Przeslanie_na_zakonczenie.pdf
Synteza_pokongresowa.pdf
Tłumaczenia
🇵🇱 [piątek] Przemówienie inauguracyjne (Ks. Jacob Nampudakam SAC, Przewodniczący GRK ZAK)
🇵🇱 [sobota] Konferencja o Emaus (Don Carmelo Raspa)
🇵🇱 [piątek] Homilia
🇵🇱 [sobota] Homilia (Ks. Zenon Hanas, SAC)
Transmisje
Playlista radia Pallotti.fm z wszystkimi transmisjami:
📺 Relacja z piątku – 26.07.2024r.
📺 Relacja z soboty – 27.07.2024r.
📺 Relacja z poniedziałku – 29.07.2024r.
📺 Relacja z wtorku – 30.07.2024r.
Homilie kongresowe
Celebracja Eucharystyczna w ramach przygotowań do Kongresu Generalnego ZAK, Kościół San Salvatore in Onda w Rzymie. Homilie przygotowane i wygłoszone przez ks. Jacoba Nampudakam SAC, Przewodniczącego GRK ZAK.
✍️ Homilia Kongresowa (24.07) „Prosimy o to przez wstawiennictwo Maryi, Królowej Apostołów, św. Wincentego Pallottiego, naszych Błogosławionych Męczenników i bł. Elżbiety Sanny”
✍️ Homilia Kongresowa (17.07) „Prowadź nas, swój lud, abyśmy przyczyniali się do budowania nowego społeczeństwa, w służbie życia każdego człowieka, nadziei i konkretnej solidarności ze wszystkimi w różnych kulturach”
✍️ Homilia Kongresowa (10.07) „Spraw, abyśmy byli narzędziami pokoju i miłości, odzwierciedlając miłość Chrystusa w każdej sytuacji”
✍️ Homilia Kongresowa (3.07) Rozpal w naszych sercach zobowiązanie do bycia niestrudzonymi misjonarzami, uczniami Jezusa Chrystusa
✍️ Homilia Kongresowa (26.06) ZAK – nowe perspektywy, nowy horyzont. „Wy jesteście świadkami tych rzeczy”
✍️ Homilia Kongresowa (19.06) Z Chrystusem, naszą nadzieją, wyruszamy ponownie razem z radością i odnowioną nadzieją.
Aktualności
👉 Transmisja przez Pallotti.FM
👉 Międzynarodowy zespół organizacyjny
List zwołujący
List zwołujący IV Kongres Generalny ZAK.pdf
„Mamy głęboką nadzieję, że to znaczące wydarzenie w życiu Zjednoczenia stanie się źródłem odnowy i ożywienia naszej miłości oraz pasji do Założyciela i jego charyzmatu, będącego zawsze w służbie i misji Kościoła. Dlatego tak ważne jest, aby wszyscy nasi członkowie, współpracownicy i wspólnoty duchowo i apostolsko przygotowali się do Kongresu. Uprzejmie prosimy o odmówienie oficjalnej Modlitwy o Boży przebieg Kongresu, którą wyślemy do Was osobiście i do Waszych wspólnot.”
Temat przewodni
„Z Chrystusem, naszą nadzieją, wyruszmy razem z odnowioną radością i ufnością”.
„Wy jesteście tego świadkami” (Łk 24:48).
Słowo Boże
Słowem Bożym inspirującym i ukierunkowującym nasze przygotowania do Kongresu Generalnego stało się doświadczenie dwóch uczniów z Emaus, opisane w Ewangelii Łukasza (por. 24, 13-35):
Uczniowie z Emaus
Tego samego dnia dwaj z nich byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali.
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało». Zapytał ich: «Cóż takiego?» Odpowiedzieli Mu: «To, co się stało z Jezusem Nazarejczykiem, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie wobec Boga i całego ludu; jak arcykapłani i nasi przywódcy wydali Go na śmierć i ukrzyżowali. A myśmy się spodziewali, że On właśnie miał wyzwolić Izraela. Tak, a po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak się to stało. Nadto jeszcze niektóre z naszych kobiet przeraziły nas: były rano u grobu, a nie znalazłszy Jego ciała, wróciły i opowiedziały, że miały widzenie aniołów, którzy zapewniają, iż On żyje. Poszli niektórzy z naszych do grobu i zastali wszystko tak, jak kobiety opowiadały, ale Jego nie widzieli».
Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.
Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: «Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił». Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy oczy im się otworzyły i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili nawzajem do siebie: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»
W tej samej godzinie wybrali się i wrócili do Jerozolimy. Tam zastali zebranych Jedenastu i innych z nimi, którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
Hymn Kongresu
„It’s up to us to be witnesses” („To od nas zależy, czy będziemy świadkami”)
Tekst i nuty do pobrania: hymnkongresowy.pdf
Modlitwa
Pliki do pobrania
- list zwołujący to wydarzenie
- modlitwa
- program w języku angielskim
- program w języku włoskim
- program transmisji przez Pallotti.fm
CZY WIECIE, ŻE…
