24 lipca 2024
Celebracja Eucharystyczna w ramach przygotowań do Kongresu Generalnego ZAK
Kościół San Salvatore in Onda, Rzym, 17 lipca 2024 r.
Temat: „Prowadź nas, swój lud, abyśmy przyczyniali się do budowania nowego społeczeństwa, w służbie życia każdego człowieka, nadziei i konkretnej solidarności ze wszystkimi w różnych kulturach”. (Z modlitwy na IV Kongres Generalny ZAK)
Drodzy Bracia i Siostry z Rodziny Pallotyńskiej,
Po raz kolejny zaczerpnęliśmy temat do naszej refleksji z modlitwy na IV Kongres Generalny ZAK: „Prowadź nas, Twój lud, abyśmy przyczyniali się do budowania nowego społeczeństwa, w służbie życia każdego człowieka, nadziei i konkretnej solidarności ze wszystkimi w różnych kulturach”. Jako chrześcijanie, jako członkowie Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, jesteśmy zaproszeni do budowania lepszego świata. Pragniemy służyć życiu i pracować na rzecz integralnego rozwoju każdej istoty ludzkiej stworzonej na obraz i podobieństwo Boże. Na członkach Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego spoczywa ogromna odpowiedzialność bycia uczniami-misjonarzami, by ciężko pracować na rzecz budowania społeczeństw i wspólnot opartych na wartościach Ewangelii.
W swojej książce „Powróćmy do marzeń. Droga do lepszej przyszłości”, napisanej podczas mrocznych dni Covid-19 (2020), papież Franciszek mówi o swoim marzeniu o budowaniu lepszej przyszłości dla ludzkości.
Papież wskazuje również na cztery elementy, które mogą blokować działanie Ducha Świętego – narcyzm, zniechęcenie, pesymizm i obojętność. Autentycznymi przejawami odrodzonego ludu są radość i odnowiona nadzieja. Bardzo często zniechęcają nas trwające konflikty i przemoc. Jednak ludzie, którzy zmienili świat, to ci, którzy zapalili świecę nadziei i odwagi, a nie ci, którzy poddali się pesymizmowi i defetyzmowi. Nasze wysiłki jako członków Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego na rzecz budowania lepszego świata nie powinny być postrzegane jedynie jako działania społeczno-polityczne. Jedną ze współczesnych świętych, która zapoczątkowała rewolucję braterskiej miłości, była maleńka kobieta, święta Matka Teresa. Jej fundamentem była wiara, siłą napędową nadzieja, a celem dobroczynność. Od początku swojej pracy z ubogimi była przekonana, że jest to dzieło Boże, a cokolwiek robiła dla kogokolwiek, robiła to dla Jezusa. Opierała się na wierze, ponieważ karmiła Jezusa w głodnych. Każda istota ludzka jest dzieckiem Bożym, które należy szanować i kochać jako takie. Każdy człowiek jest ucieleśnieniem Bożej miłości, bez względu na to, skąd pochodzi i do jakiej religii należy. To, co jest dla nas najważniejsze, to nasze wspólne braterstwo w jedynym Ojcostwie Boga.
Wincenty Pallotti również widział wszędzie głodnego Chrystusa, spragnionego Chrystusa, nagiego Chrystusa, bezdomnego Chrystusa, chorego i uwięzionego Chrystusa (por. Mt 25, 31-36). Dla Pallottiego była to kontynuacja misji współczucia, zbawczego dzieła Jezusa. Dlatego tak żarliwie modlił się: „Chciałbym stać się pokarmem, aby nakarmić głodnych, odzieniem, aby okryć nagich, napojem, aby ugasić pragnienie….” (OOCCX, 115).
W dniu dzisiejszym, błogosławieństwem dla nas jest obecność uczestniczek Centralnego Zebrania Sióstr Zgromadzenia Misjonarek Pallotynek. Są to członkinie Rady Generalnej, Przełożone Prowincjalne i delegatki ze wszystkich Prowincji, Regi i Delegatur. Niedawno otrzymałem wideo od s. Cecile, dyrektorki pallotyńskiej szkoły w Masaka. Mogliśmy zobaczyć piękne dzieci, ubrane w szkolne mundurki. Mogliśmy również zobaczyć, jak cały kampus jest utrzymywany z wielką dbałością i troską. Ci, którzy byli zaangażowani w rozwój szkoły, wiedzą, jak wiele wyrzeczeń włożono w jej założenie i zaoferowanie wysokiej jakości edukacji setkom dzieci. Możemy mieć wiele przykładów takich działań apostolskich prowadzonych przez naszych księży, siostry i świeckich członków na całym świecie.
W naszych wysiłkach na rzecz budowania lepszego świata szczególną uwagę należy poświęcić dzieciom i osobom bezbronnym. Słyszeliśmy w dzisiejszej Ewangelii: „Wtedy Jezus wykrzyknął: „Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, bo takie było Twoje upodobanie” (por. Mt 11, 25-26). Słowa te ukazują wyjątkowe miejsce, jakie małe dzieci zajmują przed Bogiem, dlatego musimy o nie dbać i je chronić. Dobre wychowanie przynosi wielką nagrodę. Dziś obchodzimy wspomnienie błogosławionej Elżbiety Sanny, duchowej córki naszego Założyciela. Ta upośledzona matka, która wyróżniała się czułą miłością i świętością życia, przypomina nam o wszystkich bezbronnych osobach na całym świecie, które potrzebują szczególnej uwagi.
Niedawno Dykasteria ds. Świeckich, Rodziny i Życia opublikowała niewielki dokument zatytułowany „Nieograniczona radość”, oparty na opiniach zebranych podczas jednej z synodalnej sesji. Pytanie brzmiało: „W Kościele synodalnym w misji, w jaki sposób można wspierać współodpowiedzialność wiernych niepełnosprawnych”? Odpowiedź udzielona na to pytanie brzmiała: „Przede wszystkim wymaga to uważnego słuchania i konkretnego zaangażowania ze strony każdej wspólnoty kościelnej. W Kościele synodalnym wszyscy słuchają siebie nawzajem i konieczne jest poświęcenie świadomej i wykwalifikowanej uwagi wszystkim wiernym, bez wyjątków, nawet tym, którzy doświadczają niepełnosprawności, ale potrzebna jest proaktywna postawa ze strony wszystkich. Innymi słowy, nasz aktywny udział w życiu Kościoła wymaga zaangażowania każdego z nas”.
Drodzy Bracia i Siostry z Rodziny Pallotyńskiej, musimy wsłuchiwać się w wołanie ludu Bożego. Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, poprzez aktywny i odpowiedzialny udział wszystkich swoich członków, musi kontynuować zbawczą i uzdrawiającą misję Jezusa. Ewangelista Mateusz w 25 rozdziale, w wersach od 31 do 46 przypomina nam o sądzie ostatecznym. To musi stanowić wyzwanie dla każdego członka. Sąd zostanie dokonany na podstawie konkretnej miłości okazanej lub odmówionej jednemu z najmniejszych naszych braci i sióstr, ponieważ sam Jezus jest obecny w każdym z nich. Amen.
Jacob Nampudakam SAC
Przewodniczący ZAK
👉 IV Kongres Generalny ZAK
